เวียดนามยังพึ่งพาวัตถุดิบใช้ในการผลิตสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้า จากต่างประเทศ
“ในช่วง 4 เดือนแรก (เดือนมกราคม – เมษายน) ของปี 2565 เวียดนามจ่ายเงินประมาณ 10 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อนำเข้าวัตถุดิบสำหรับอุตสาหกรรมสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้าสำหรับใช้เป็นวัตถุดิบในกระบวนการผลิตภายในประเทศ จากจีนกว่าร้อยละ 50”
การนําเข้าวัตถุดิบเพื่อการผลิตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
กรมศุลกากรของประเทศเวียดนาม ได้เผยแพร่ข้อมูลการนำเข้าในช่วงเวลาดังกล่าว ว่ามีการนำเข้าวัตถุดิบใช้ในการผลิตสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้า ที่มูลค่า 9.44 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 12.4 เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปี 2565 สินค้านำเข้ามากที่สุดคือผ้าผืน มีมูลค่ากว่า 5.05 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 15.1 นอกจากนี้ ผ้าฝ้าย มีมูลค่า 1.22 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 22.3 เมื่อเทียบกับช่วงเวลาเดียวกันของปี ก่อน สำหรับวัตถุดิบใช้ในการผลิตสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้าได้ 2.27 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 6.3 และเส้นด้ายได้ 903 ล้าน เหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 3.4 เมื่อเทียบกับ ช่วงเวลาเดียวกันของปี 2565 การนำเข้าวัตถุดิบเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เนื่องจากในปัจจุบันบริษัทสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้ามีจำนวนคำสั่งซื้อส่งออกเพิ่มขึ้น บริษัทสิ่งทอจำนวนมากได้รับคำสั่งซื้อจนถึงสิ้นไตรมาสที่ 3/2565 และมีบางบริษัทที่มีคำสั่งซื้อไปจนถึงสิ้นปี 2565
สินค้านําเข้าจากประเทศจีนเป็นหลัก
อุตสาหกรรมการผลิตสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้า ในเวียดนามยังคงพึ่งพาวัตถุดิบในการนำเข้าจากต่างประเทศเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตามบริษัทต่าง ๆ กลุ่มวัตถุดิบใช้ในการผลิตสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้าที่นำเข้ามานั้น คิดเป็นกว่าร้อยละ 50 เป็นการนำเข้าจากประเทศจีน
ทั้งนี้ กระทรวงอุตสาหกรรมและการค้าของเวียดนามยังระบุว่า ประเทศจีนนับเป็นตลาดที่สำคัญสำหรับการส่งออกและนำเข้าของเวียดนาม โดยจากสถิติในช่วง 4 เดือนแรกของปี 2565 จะเห็นว่าจีนเป็นตลาดนำเข้าที่ใหญ่ที่สุดของเวียดนาม โดยมีมูลค่า 109.9 พันล้านเหรียญสหรัฐ นอกจากนี้ จีนยังเป็นตลาดจัดหาวัตถุดิบขนาดใหญ่สำหรับการผลิตของเวียดนาม โดยเฉพาะกลุ่มของชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ เครื่องจักร อุปกรณ์ เครื่องมือและส่วนประกอบ ผ้า และสารเคมี ในช่วงการแพร่ระบาดของโควิด 19 ที่ประเทศจีน แสดงให้เห็นถึงข้อจำกัดในการพึ่งพาตลาดต่างประเทศ ในการนำเข้าวัตถุดิบ ในการผลิตผ้าต้องมีอุตสาหกรรมสิ่งทอ แต่อุตสาหกรรมนี้ต้องใช้เทคโนโลยีและเงินทุน ขนาดใหญ่ อุตสาหกรรมสิ่งทอยังเผชิญกับอุปสรรคจากท้องถิ่น เนื่องจากความเสี่ยงของมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม เนื่องจากต้นทุนการลงทุนจำนวนมาก จึงเป็นหนึ่งในความยากลำบากในการพัฒนาอุตสาหกรรมสิ่งทอ
ตามข้อมูลของกรมศุลกากรระบุเพิ่มเติมว่า ในไตรมาสที่ 1/2565 มูลค่าการส่งออกรองเท้าอยู่ที่ 5.288 พันล้านเหรียญสหรัฐ เพิ่มขึ้นร้อยละ 10.1 เมื่อเทียบกับช่วงเวลาเดียวกันของก่อน และคาดการณ์ว่าในปี 2565 อุตสาหกรรมเครื่องหนังรองเท้าของเวียดนาม น่าจะมีมูลค่าการส่งออกที่มูลค่า 20 พันล้านเหรียญสหรัฐ ขยายตัวเพิ่มขึ้นร้อยละ 12.7 เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน
และเพื่อให้บรรลุเป้าการส่งออกที่ได้คาดการณ์ไว้ บริษัทต่าง ๆ ในอุตสาหกรรมสิ่งทอ เครื่องหนัง และรองเท้าของเวียดนาม ต่างให้ความสำคัญถึงการเข้าถึงและจัดหาวัตถุดิบที่เพียงพอสำหรับการผลิตตลอดทั้งปีนี้ เนื่องจากในปัจจุบันจะเห็นว่า วัตถุดิบจำนวนมากของอุตสาหกรรมดังกล่าวยังต้องพึ่งพาการนำเข้าจากต่างประเทศ และนอกจากนี้ บางขั้นตอนของการทำงานยังต้องจ้างแรงงานต่างชาติที่มีทักษะประกอบด้วยเช่นกัน ขณะเดียวกันอุตสาหกรรมเครื่องหนังรองเท้าเวียดนามตั้งเป้าที่จะพัฒนาวัสดุและอุปกรณ์เสริมประกอบการผลิต โดยตั้งเป้าในการบรรลุตามวัตถุประสงค์ดังกล่าวภายในปี 2568 โดยมีอัตราอุปทานภายในประเทศของอุตสาหกรรมนี้เฉลี่ยที่ร้อยละ 75-80
ที่มา :
2.สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ นครโฮจิมินห์ กรมส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์