แต่เมื่อไปถามว่า กิจการการปล่อยเช่าบูมได้อย่างไร  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ แฟชั่นอัพเดทตัวเองบ่อยมากเกินไป เเละ อีกประการคือการปรับตัวของร้านค้าเพื่อสู้กับการ shopping online     จาก startup ที่ไม่ได้มีใครนึกใครฝันว่าจะไปได้ใกล อย่าง rent the run way เเละ เลอโท้ท ที่เปิดตัวเมื่อปี 2009 ในฐานะกิจการให้ผู้หญิงเช่าเสื้อผ้า ตอนนี้ทำรายได้ปีละกว่า 3 หมื่นล้านบาท  เพราะรู้ดีว่าเเฟชั่นมันมาเร็วไปเร็ว เเละ บวกกับการเลือกสินค้าผ่าน ระบบบ internet ง่ายดายกว่าการไปเดินห้างฯ เเน่นอน

การเลือกเสื้อผ้าเพื่อเช่าหลังรูดดูผ่านหน้าจอมือถือ จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับนักช้อปวัยกระเตาะที่อาจจะไม่ได้มีเงินเยอะที่จะซื้อของเเพงๆ เเต่เลือกที่จะเช่าเเล้วดูดี  ทำให้หลายต่อหลายเเบรนด์กระโดดเข้าใส่ไอเดียนี้เช่นกัน อย่างไนกี้ ที่ให้เช่ารองเท้าสำหรับเด็กเล้ก ซึ่งอันนี้เข้าใจได้ เพราะเด็กโตเร็ว เท้าก็โตวัย ถ้าให้ซื้อเเพงๆใส่ไม่ได้เเล้วทิ้ง ก็อาจจะเปลือง   เเต่สำหรับเเบรนด์ใหญ่ๆที่ไม่ใช่รองเท้า เเต่เป็นเสื้อผ้าเเฟชั่น ไม่ว่าจะเป็น Banana Republic, Ann Taylor, American Eagle เเละ Urban Outfitters ก็ลงมาลุยกับเขาด้วย

อย่างไรก็ตามเมื่อได้ชื่อว่าการ เช่า เเล้ว คุณภาพอาจจะไม่ใช่ทุกอย่างที่จะเอามาวัด เเต่เป็น ความสวย เเละ ราคาค่าเช่า ที่ต้องมาตัดราคากันเเบบสะบั้นหั่นเเหลก   ผู้บริโภคอเมริกันเองก็ยอมรับว่า ก่อนหน้านี้ราวๆ 10 ปี เสื้อผ้าที่คนส่วนมากจะ รับได้ สำหรับการเช่ามากที่สุดก็คือชุดเเต่งงาน เเต่มาตอนนี้ การซื้อเเพคเกจเช่า ที่ราคาก็ไม่จัดว่าโหดนัก อย่างเช่น ค่าเช่าเดือนละไม่ถึง 3,000 บาทสำหรับการนำเสื้อผ้า 6 ชุดมาใส่ในช่วงเวลา 30 วัน ก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมอเมริกันเเล้ว 

ที่มา : https://www.pptvhd36.com/news/ประเด็นร้อน/108938