คำนำ

ในปัจจุบันมนุษย์เริ่มใส่ใจในการรักษาสิ่งแวดล้อมมากขึ้น อยากใกล้ชิดกับธรรมชาติมากขึ้น เครื่องใช้ต่างๆ หันมานิยมสิ่งที่ทำจากวัสดุธรรมชาติ รวมถึงผลิตภัณฑ์ทางด้านสิ่งทอด้วยการมองหาวัตถุดิบจากธรรมชาติชนิดใหม่ๆ มาใช้ในเชิงอุตสาหกรรมจึงเกิดเพิ่มมากขึ้น เพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดที่เปลี่ยนไป วัตถุดิบที่เป็นเส้นใยจากธรรมชาติหลายชนิดที่มีคุณภาพเหมาะสมได้ถูกนำมาทดลองใช้และอยู่ในระหว่างการพัฒนาให้สามารถผลิตเป็นเชิงอุตสาหกรรมได้ บางชนิดเป็นส่วนที่เหลือจากภาคการเกษตร ซึ่งในปัจจุบันเส้นใยพืชที่มีอยู่จะถูกใช้งานเฉพาะในการทำสิ่งประดิษฐ์ด้วยมือเท่านั้น ยังไม่ได้รับการส่งเสริมในการผลิตในเชิงอุตสาหกรรม ด้วยข้อจำกัดในหลายๆ ประการ

การศึกษาและการวิจัยเพื่อหาวิธีการและแนวทางที่เหมาะสมรวมทั้งการนำร่องการผลิตในเชิงอุตสาหกรรมนั้นมีความจำเป็น เพราะเส้นใยธรรมชาติแต่ละชนิดมีสมบัติเฉพาะตัวไม่เหมือนกัน ฉะนั้นความเหมาะสมในกระบวนการผลิตในแต่ละขั้นตอนย่อมแตกต่างกันออกไปตามชนิดของเส้นใย ในกรณีของเส้นใยพืชในประเทศไทยเคยมีการผลิตเส้นใยปอเป็นเส้นด้ายเพื่อใช้ในการทอกระสอบสำหรับใส่ผลิตผลทางการเกษตร โดยเฉพาะข้าวสาร ด้วยสมบัติในด้านความแข็งแรงของเส้นใยปอจึงทำให้กระสอบที่บรรจุข้าวสารไม่ฉีกขาดง่ายอายุการใช้งานยาวนานและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมแต่ในปัจจุบันได้หยุดการผลิตไปแล้ว แต่ยังอาจจะประยุกต์ใช้ประโยชน์จากเครื่องมือเครื่องจักรในการผลิตเส้นด้ายปอกับเส้นใยพืชชนิดอื่นๆได้และยังมีงานวิจัยที่ทดลองในการประยุกต์ใช้กระบวนการผลิตเส้นด้ายใยฝ้ายเพื่อการผลิตเส้นด้ายจากใยพืชชนิดต่างๆ แต่ก็ยังไม่สำเร็จประโยชน์มากนัก    
   
ดังนั้นหนังสือเล่มนี้จึงเน้นในการศึกษากระบวนการผลิตเส้นด้ายจากเส้นใยพืชในเชิงอุตสาหกรรมของเส้นใยแฟลกซ์และเส้นใยปอเป็นตัวอย่างเพื่อใช้เป็นแนวทางในการพัฒนากระบวนการผลิตเส้นด้ายใยพืชที่เหมาะสมกับเส้นใยพืชในประเทศให้มีประสิทธิภาพและได้ประโยชน์สูงสุดต่อไป